Crèsia e Limba.

Deo cun sa Crèsia tèngio unu raportu particulare. Non m'agradat meda a nd'allegare. Si potzo nde fatzo semper a mancu e no est mancu fàtzile a l'incuadrare. Est unu raportu ispeculativu, de istùdiu, belle semper agnòsticu, de grandu cunsideratzione, ma de belle totale ausèntzia de partetzipatzione e forsis de Fide puru, no isco.
Naradu custu, so prus chi non cumbintu chi, pro su chi pertocat sa Limba, diat èssere cosa bona sa de chircare puntos de cuntatu. 
Cun sos rapresentantes eclesiàsticos,naro. Preìderos, Pìscamos o Cardinales chi siant.
A bisu meu, diat tocare a los acurtziare pro los allegare.
No a los apretare.
In cue b'at pagu ite apretare!
Sunt parte de un'àteru mundu.
Su issoro est unu mundu millenàriu,parallelu.
A cuntatu cun su pòpulu,emmo, ma a su matessi tempus a tesu meda.
Cun règulas suas , collaudadas, firmas.
Tzertu est unu mundu fatu dae òmines e in ue b'at òmines b'at farta.
In ue b'at òmines b'est su bonu e su malu sentidu.
B'at onestade e corrutzione.
Intragna bona e mala.
Ma est inùtile a lis imputare chi sunt petzi a favore de s'italianu e contra a su sardu.
Est argumentu dèbile chi no at a donare frutu. Mai.
Su criu no nch'est in cue, ma in s'istùdiu, in sa deditzione e in sa connoschèntzia de su Mistèriu finas si a nois pagu nos rapresentat o nudda.
Ant a fàghere semper su chi disinnant issos si non si lis bogat argumentos de cabale.
Bi cheret propostas sèrias. Una diat pòdere èssere sa de sas tradutziones de su Testu Sacru e de sa Liturgia dae sa Limba originale, pro nàrrere.
E duncas bi diat chèrrere cumpetèntzia e capatzidades pro lu fàghere.
Non serbit mancu a nche la furriare semper in brulla prenende sos perfilos de fbook cun tzinnos befulanos  a sa Missa in sardu.
A sa segura at a arribare finas cussu, ma cun su tempus e sa collaboratzione.
Non bi nde cheret apretu, ingiùrgias o befas de cada genia ispainadas a chentu pre banda, ca pro issos sunt una Missa intrada e essida !