Maestrale

( A Achille Salerno, amigu meu istimadu )

In su baddiscru de sa biddighedda mia, b'at intradu unu bentu orrorosu  chi at ispainadu unu cunsertu de sonos agoniosos e perlongados e bundàntzia de boghes de sa matessi cofraria.
Frùschios ,murrùngios,tràchidas de linna e àteros iscarràfios supra su mandighìngiu suferente de sas suludras bidriosas e afrigias.
Dae su cumintzu arrepente e rebestu, no lis at tzèdidu un'iscuta ,a sos chimuzones e cantergàrgios  chimentados  dae s'ùrtima,disastrosa aparèssida sua: e àteros meda como nche nd'istratzat,issendende·nche·los a unu logu a tesu : "No-isco-in-ue".
Àteras chimuzas las istràtzulat  in una cumbata disisperada a s'istrumpa,in unu fui-fui orizontale chene agabbu perunu.
E chene dutèntzia,a sa pagora dae s'intrada sua barrosa sena permissu e cun unu resignu animinieddu,at incarèssidu su càrrigu cun corfos màscrinos a s'isfaddia :dae palas, dae costàgios,dae subra e dae suta. 
Chin su nèrviu suo  armadu petzi de àeras. 

Àeras arretas e ganosas, maniestende sas matas de sa chessa a ghisa de titas crabigudas de fèmina  geniosa e casta, ma làmbida pro su manìgiu. 
Àeras,a trìsina in foras, tètera che fuste, mintende·si·nche a intro de sas Rutas de su Boe.Tzunchiende e ghetende a intro abba e arena a ghisa de las improssimare.
Àeras potentes bessende lestras a puntu in susu finas a chelu,malas a bìdere e peus a tènnere.
Prantzende a cando nues e iscorriolende·las.
Àeras intritzende·si e imbolighende·si, ruende a corfu e torrende·si a collire mumughiende, murrungende e donende ràficas de sinfònica bellesa.
Sa lughe de su sole andende e benende che  timangeri , chilliende e dispensende fumu nuscosu destinadu a isvanèssere , dassende petzi ammentos.E lamentos!
A unu prontu partit un' issussiada conca a Ghirveri, che  lepa de su mègius barberi a li tùndere sas chimas, trumuinende prùere che frama de fogu mortale. 

E como est pasende·si,su leone. A ghèmidas est,in s'isperdìtziu. Illaschende e collende sas petorras che caddu isalenadu. 
Ghetende·mi·nche totora a giosso apantàvios e minetzas a mie,arritzonadu parende·li fronte e ponende·li su marranu.
A unu prontu iscapa·si una carrera  conca a mare,falende dae su monte a sechischìllia che sirbone apretadu a cane in fatu e lompende a modde che iscavanada. 
Ufuladas de abba cara a Sole. Pesende·la in bolu, a chentu pre banda,ischiconende·la che fogu de tziminera. 
Milli e milli betzas e acutzas de abba salia. 
Sa fùria de s'Elementu. 

Ammentu e lamentu e alimentu .